Pliki X (starsza wersja) (Direct3D 9)
Format pliku X odnosi się do plików z rozszerzeniem nazwy pliku .x. Pliki X zostały wprowadzone z programem DirectX 2.0. Wersja binarna tego formatu została następnie wydana z programem DirectX 3.0, który jest również opisany w tej dokumentacji. DirectX 6.0 wprowadził interfejsy i metody, które umożliwiają odczytywanie z plików i zapisywanie ich w plikach .x.
Pliki X zapewniają format oparty na szablonach, który umożliwia przechowywanie siatki, tekstur, animacji i obiektów możliwych do zdefiniowania przez użytkownika. Obsługa zestawów animacji umożliwia przechowywanie wstępnie zdefiniowanych ścieżek do odtwarzania w czasie rzeczywistym. Obsługiwane są również instancing i hierarchie. Instancing umożliwia wiele odwołań do obiektu, takich jak siatka, jednocześnie przechowując dane tylko raz na plik. Hierarchie służą do wyrażania relacji między rekordami danych.
Format pliku .x zawiera typy pierwotne danych niskiego poziomu, na których aplikacje definiują typy pierwotne wyższego poziomu za pomocą szablonów.
Modele trójwymiarowe utworzone w maksymalnej lub aliasie dyskretnej klasy 3ds|Aplikacje Maya usługi Wavefront można konwertować na pliki .x z rozszerzeniami DirectX aliasu Maya.
W tej sekcji opisano strukturę plików .x i sposób ich używania w aplikacjach. Informacje są podzielone na następujące tematy.
- ładowanie pliku X (starsza wersja) (Direct3D 9)
- zapisywanie w pliku X (starsza wersja) (Direct3D 9)
- definiowanie prostego modułu (Direct3D 9)
- dodawanie tekstur (Direct3D 9)
- dodawanie klatek i animacji (Direct3D 9)
Aby uzyskać więcej informacji na temat formatu pliku x, zobacz X File Reference.
Aby uzyskać więcej informacji na temat interfejsu API plików x, zobacz X File Reference (Starsza wersja).
Tematy pokrewne