Przeczytaj w języku angielskim

Udostępnij za pośrednictwem


ICustomFormatter Interfejs

Definicja

Definiuje metodę, która obsługuje niestandardowe formatowanie wartości obiektu.

public interface ICustomFormatter
[System.Runtime.InteropServices.ComVisible(true)]
public interface ICustomFormatter
Pochodne
Atrybuty

Przykłady

Poniższy przykład implementuje ICustomFormatter funkcje umożliwiające formatowanie binarne, ósemkowe i szesnastkowe wartości całkowitych. W tym przykładzie pojedyncza klasa MyFormatter, implementuje zarówno , jak ICustomFormatter i IFormatProvider. Metoda IFormatProvider.GetFormat określa, czy formatType parametr reprezentuje ICustomFormatter typ. Jeśli tak, MyFormatter zwraca wystąpienie samego siebie; w przeciwnym razie zwraca wartość null. Jego ICustomFormatter.Format implementacja określa, czy parametr formatu jest jednym z trzech obsługiwanych ciągów formatu ("B" dla danych binarnych, "O" dla ósemki i "H" dla szesnastkowych) i formatuje arg parametr odpowiednio. W przeciwnym razie, jeśli arg nie nulljest , wywołuje implementację IFormattable.ToString parametruarg, jeśli istnieje lub jego metoda bez ToString parametrów, jeśli tak nie jest. Jeśli arg wartość to null, metoda zwraca String.Emptywartość .

using System;
using System.Globalization;
using System.Numerics;

public class MyFormatter : IFormatProvider, ICustomFormatter
{
    // IFormatProvider.GetFormat implementation.
    public object GetFormat(Type formatType)
    {
        // Determine whether custom formatting object is requested.
        if (formatType == typeof(ICustomFormatter))
            return this;
        else
            return null;
    }

    // Format number in binary (B), octal (O), or hexadecimal (H).
    public string Format(string format, object arg, IFormatProvider formatProvider)
    {
        // Handle format string.
        int baseNumber;
        // Handle null or empty format string, string with precision specifier.
        string thisFmt = String.Empty;
        // Extract first character of format string (precision specifiers
        // are not supported).
        if (!String.IsNullOrEmpty(format))
            thisFmt = format.Length > 1 ? format.Substring(0, 1) : format;

        // Get a byte array representing the numeric value.
        byte[] bytes;
        if (arg is sbyte)
        {
            string byteString = ((sbyte)arg).ToString("X2");
            bytes = new byte[1] { Byte.Parse(byteString, System.Globalization.NumberStyles.HexNumber) };
        }
        else if (arg is byte)
        {
            bytes = new byte[1] { (byte)arg };
        }
        else if (arg is short)
        {
            bytes = BitConverter.GetBytes((short)arg);
        }
        else if (arg is int)
        {
            bytes = BitConverter.GetBytes((int)arg);
        }
        else if (arg is long)
        {
            bytes = BitConverter.GetBytes((long)arg);
        }
        else if (arg is ushort)
        {
            bytes = BitConverter.GetBytes((ushort)arg);
        }
        else if (arg is uint)
        {
            bytes = BitConverter.GetBytes((uint)arg);
        }
        else if (arg is ulong)
        {
            bytes = BitConverter.GetBytes((ulong)arg);
        }
        else if (arg is BigInteger)
        {
            bytes = ((BigInteger)arg).ToByteArray();
        }
        else
        {
            try
            {
                return HandleOtherFormats(format, arg);
            }
            catch (FormatException e)
            {
                throw new FormatException(String.Format("The format of '{0}' is invalid.", format), e);
            }
        }

        switch (thisFmt.ToUpper())
        {
            // Binary formatting.
            case "B":
                baseNumber = 2;
                break;
            case "O":
                baseNumber = 8;
                break;
            case "H":
                baseNumber = 16;
                break;
            // Handle unsupported format strings.
            default:
                try
                {
                    return HandleOtherFormats(format, arg);
                }
                catch (FormatException e)
                {
                    throw new FormatException(String.Format("The format of '{0}' is invalid.", format), e);
                }
        }

        // Return a formatted string.
        string numericString = String.Empty;
        for (int ctr = bytes.GetUpperBound(0); ctr >= bytes.GetLowerBound(0); ctr--)
        {
            string byteString = Convert.ToString(bytes[ctr], baseNumber);
            if (baseNumber == 2)
                byteString = new String('0', 8 - byteString.Length) + byteString;
            else if (baseNumber == 8)
                byteString = new String('0', 4 - byteString.Length) + byteString;
            // Base is 16.
            else
                byteString = new String('0', 2 - byteString.Length) + byteString;

            numericString += byteString + " ";
        }
        return numericString.Trim();
    }

    private string HandleOtherFormats(string format, object arg)
    {
        if (arg is IFormattable)
            return ((IFormattable)arg).ToString(format, CultureInfo.CurrentCulture);
        else if (arg != null)
            return arg.ToString();
        else
            return String.Empty;
    }
}

MyFormatter Następnie można użyć do zapewnienia niestandardowego formatowania, przekazując MyFormatter obiekt jako provider parametr Format metody, jak pokazano w poniższym przykładzie.

public class Example
{
    public static void Main()
    {
        Console.WindowWidth = 100;

        byte byteValue = 124;
        Console.WriteLine(String.Format(new MyFormatter(),
                                        "{0} (binary: {0:B}) (hex: {0:H})", byteValue));

        int intValue = 23045;
        Console.WriteLine(String.Format(new MyFormatter(),
                                        "{0} (binary: {0:B}) (hex: {0:H})", intValue));

        ulong ulngValue = 31906574882;
        Console.WriteLine(String.Format(new MyFormatter(),
                                        "{0}\n   (binary: {0:B})\n   (hex: {0:H})",
                                        ulngValue));

        BigInteger bigIntValue = BigInteger.Multiply(Int64.MaxValue, 2);
        Console.WriteLine(String.Format(new MyFormatter(),
                                        "{0}\n   (binary: {0:B})\n   (hex: {0:H})",
                                        bigIntValue));
    }
}
// The example displays the following output:
//    124 (binary: 01111100) (hex: 7c)
//    23045 (binary: 00000000 00000000 01011010 00000101) (hex: 00 00 5a 05)
//    31906574882
//       (binary: 00000000 00000000 00000000 00000111 01101101 11000111 10110010 00100010)
//       (hex: 00 00 00 07 6d c7 b2 22)
//    18446744073709551614
//       (binary: 00000000 11111111 11111111 11111111 11111111 11111111 11111111 11111111 11111110)
//       (hex: 00 ff ff ff ff ff ff ff fe)

Uwagi

Interfejs ICustomFormatter zawiera pojedynczą metodę . ICustomFormatter.Format Gdy ten interfejs jest implementowany przez typ odwołania lub wartości, Format metoda zwraca niestandardową reprezentację ciągu w formacie niestandardowym wartości obiektu.

Zazwyczaj interfejs jest implementowany za pomocą interfejsuIFormatProvider, ICustomFormatter aby dostosować zachowanie dwóch .NET Framework metod formatowania ciągów złożonych, które zawierają IFormatProvider parametr. W szczególności ICustomFormatter interfejs może zapewnić niestandardowe formatowanie wartości obiektu przekazanego do String.Format(IFormatProvider, String, Object[]) metod i StringBuilder.AppendFormat(IFormatProvider, String, Object[]) .

Podanie niestandardowej reprezentacji wartości obiektu wymaga wykonania następujących czynności:

  1. Zdefiniuj klasę, która implementuje ICustomFormatter interfejs i jego pojedynczy element członkowski, metodę Format .

  2. Zdefiniuj klasę, która implementuje IFormatProvider interfejs i jego pojedynczy element członkowski, metodę GetFormat . Metoda GetFormat zwraca wystąpienie implementacji ICustomFormatter . Często pojedyncza klasa implementuje zarówno klasy , jak ICustomFormatter i IFormatProvider. W takim przypadku implementacja GetFormat klasy po prostu zwraca wystąpienie samego siebie.

  3. Przekaż implementację IFormatProvider jako provider argument String.Format(IFormatProvider, String, Object[]) metody lub porównywalnej metody.

Następnie metoda biblioteki .NET będzie używać niestandardowego formatowania zamiast własnego.

Uwagi dotyczące implementowania

Środowisko uruchomieniowe języka wspólnego próbuje użyć ICustomFormatter implementacji dla każdego elementu formatu w ciągu formatu złożonego. W związku z tym należy oczekiwać, że ICustomFormatter implementacja zostanie wywołana w celu udostępnienia usług formatowania obiektom lub wartościom, które nie są przeznaczone do obsługi. W takich przypadkach Format(String, Object, IFormatProvider) metoda musi wywołać odpowiednią metodę formatowania dla tego obiektu lub wartości.

Istnieją dwa rodzaje ICustomFormatter implementacji: wewnętrzne i rozszerzenie.

Implementacje wewnętrzne to implementacje, które zapewniają niestandardowe formatowanie obiektu zdefiniowanego przez aplikację. W takim przypadku implementacja powinna obejmować następujące elementy:

  • Definicja ciągów formatu definiujących formatowanie obiektu. Ciągi formatu są opcjonalne. Zazwyczaj ciąg formatu "G" lub "g" definiuje ogólny (lub najczęściej używany) format. Możesz jednak zdefiniować dowolne wybrane ciągi formatu. Możesz również zdecydować, czy są one uwzględniane w wielkości liter, czy bez uwzględniania wielkości liter.

  • Test umożliwiający upewnienie się, że typ obiektu przekazanego do Format(String, Object, IFormatProvider) metody jest typem zdefiniowanym przez aplikację. Jeśli tak nie jest, należy wywołać implementację obiektu IFormattable , jeśli istnieje lub jego ToString() metoda, jeśli nie. Należy przygotować się do obsługi wyjątków, które mogą zostać zgłoszone przez te wywołania metody.

  • Kod do obsługi ciągu formatu null, jeśli implementacja obsługuje ciągi formatu. Najbardziej typowym podejściem jest zastąpienie ciągu formatu null specyfikatorem formatu ogólnego.

  • Kod do obsługi dowolnych ciągów formatu obsługiwanych przez implementację.

  • Kod do obsługi ciągów formatu, które nie są obsługiwane. Najbardziej typowym podejściem jest zgłaszanie wartości FormatException, chociaż można podać domyślne formatowanie.

Implementacje rozszerzeń to implementacje, które zapewniają niestandardowe formatowanie dla typu, który ma już obsługę formatowania. Można na przykład zdefiniować CustomerNumberFormatter typ całkowity z łącznikami między określonymi cyframi. W takim przypadku implementacja powinna obejmować następujące elementy:

  • Definicja ciągów formatu, które rozszerzają formatowanie obiektu. Te ciągi formatu są wymagane, ale nie mogą powodować konfliktu z istniejącymi ciągami formatu typu. Jeśli na przykład rozszerzasz formatowanie dla Int32 typu, nie należy implementować między innymi specyfikatorów formatu "C", "D", "E", "F" i "G".

  • Test, że typ obiektu przekazanego do Format(String, Object, IFormatProvider) metody jest typem, którego formatowanie obsługuje rozszerzenie. Jeśli tak nie jest, wywołaj implementację obiektu, jeśli istnieje lub metoda bez ToString() parametrów obiektuIFormattable, jeśli nie. Należy przygotować się do obsługi wyjątków, które mogą zostać zgłoszone przez te wywołania metody.

  • Kod do obsługi dowolnych ciągów formatu obsługiwanych przez rozszerzenie.

  • Kod do obsługi dowolnych ciągów formatu, których rozszerzenie nie obsługuje. Należy je przekazać do implementacji IFormattable typu. Należy przygotować się do obsługi wyjątków, które mogą zostać zgłoszone przez te wywołania metody.

Metody

Format(String, Object, IFormatProvider)

Konwertuje wartość określonego obiektu na równoważną reprezentację ciągu przy użyciu określonych formatów i informacji o formatowaniu specyficznym dla kultury.

Dotyczy

Produkt Wersje
.NET Core 1.0, Core 1.1, Core 2.0, Core 2.1, Core 2.2, Core 3.0, Core 3.1, 5, 6, 7, 8, 9, 10
.NET Framework 1.1, 2.0, 3.0, 3.5, 4.0, 4.5, 4.5.1, 4.5.2, 4.6, 4.6.1, 4.6.2, 4.7, 4.7.1, 4.7.2, 4.8, 4.8.1
.NET Standard 1.0, 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 2.0, 2.1
UWP 10.0

Zobacz też