Dağıtılmış Sistemler için Model
Geleneksel olarak, birden çok bilgisayarda tek parçalı bir sistemin çalıştırılması, sistemin ayrı istemci ve sunucu bileşenlerine bölünmesi anlamına geliyordu. Bu tür sistemlerde istemci bileşeni kullanıcı arabirimini işledi ve sunucu, veritabanı erişimi, yazdırma vb. gibi arka uç işlemesi sağladı. Bilgisayarlar çoğaldıkça, maliyeti düştükçe ve daha yüksek bant genişliğine sahip ağlarla birbirine bağlandıkça, yazılım sistemlerini birden çok bileşene bölmek, her bileşenin farklı bir bilgisayarda çalışması ve özel bir işlev gerçekleştirmesi ile daha kullanışlı hale geldi. Bu yaklaşım geliştirmeyi, yönetimi, yönetimi basitleştirdi ve genellikle performansı ve sağlamlığı geliştirdi, çünkü bir bilgisayarda hata olması sistemin tamamını devre dışı bırakmamış olabilir.
Çoğu durumda, dağıtılmış sistem aşağıdaki şekilde gösterildiği gibi tek tek düğümlerden oluşsa bile sistem istemciye gerekli işlemleri gerçekleştiren opak bir bulut olarak görünür.
İşlem işlemleri istemci adına çağrıldığından bulutun opaklığı korunur. Bu nedenle, istemciler buluttaki bir bilgisayarı (düğüm) bulabilir ve belirli bir işlem isteyebilir; bu bilgisayar, işlemi gerçekleştirirken ek adımları veya gerçekleştirildiği bilgisayarı istemciye göstermeden buluttaki diğer bilgisayarlarda işlevselliği çağırabilir.
Bu paradigma ile, dağıtılmış, bulut benzeri bir sistemin mekaniği birçok ayrı paket değişimine veya tek tek düğümler arasındaki konuşmalara ayrılabilir.
Geleneksel istemci-sunucu sistemleri sabit rollere ve sorumluluklara sahip iki düğüme sahiptir. Modern dağıtılmış sistemlerin ikiden fazla düğümü olabilir ve rolleri genellikle dinamiktir. Bir konuşmada bir düğüm istemci, başka bir konuşmada ise düğüm sunucu olabilir. Çoğu durumda, kullanıma sunulan işlevselliğin nihai tüketicisi, kullanıcının klavyede oturup çıkışı izlediği bir istemcidir. Diğer durumlarda dağıtılmış sistem işlevleri katılımsız olarak çalışır ve arka plan işlemleri gerçekleştirir.
Dağıtılmış sistemin her paket değişimi için ayrılmış istemcileri ve sunucuları olmayabilir, ancak bir çağıranın (veya başlatıcının, genellikle istemci olarak adlandırılır) olduğunu unutmamak önemlidir. Çağrının alıcısı da vardır (genellikle sunucu olarak adlandırılır). Dağıtılmış bir sistemin istek-yanıt biçiminde iki yönlü paket değişimleri olması gerekmez; genellikle iletiler tek bir yolla gönderilir.