Aracılığıyla paylaş

Azure Stack HCI ve Windows Server kümeleri için sürücüleri seçme

Şunlar için geçerlidir: Azure Stack HCI, sürüm 22H2 ve 21H2; Windows Server 2022, Windows Server 2019

Bu makalede, performans ve kapasite gereksinimlerinizi karşılayacak sürücülerin nasıl seçileceğine ilişkin yönergeler sağlanır.

Sürücü türleri

Azure Stack HCI ve Windows Server'ın arkasındaki temel depolama sanallaştırma teknolojisi olan Depolama Alanları Doğrudan şu anda dört sürücü türüyle çalışmaktadır:

Sürücü türü Açıklama
PMem PMem, yeni bir düşük gecikme süresi ve yüksek performanslı depolama türü olan kalıcı belleği ifade eder.
NVMe NVMe (Geçici Olmayan Bellek Express), doğrudan PCIe veri yolu üzerinde bulunan katı hal sürücülerini ifade eder. Yaygın form faktörleri 2,5" U.2, PCIe Add-In-Card (AIC) ve M.2'dir. NVMe, PMem dışında bugün desteklediğimiz diğer sürücü türlerinden daha düşük gecikme süresiyle daha yüksek IOPS ve GÇ aktarım hızı sunar.
SSD SSD, geleneksel SATA veya SAS aracılığıyla bağlanan katı hal sürücülerini ifade eder.
HDD HDD, geniş depolama kapasitesi sunan döner, manyetik sabit disk sürücülerini ifade eder.

Not

Bu makale NVMe, SSD ve HDD ile sürücü yapılandırmalarını seçmeyi kapsar. PMem hakkında daha fazla bilgi için, kalıcı belleği anlama ve dağıtmaya yönelik venumaralı bölümlere bakın.

Not

Depolama Veri Yolu Katmanı (SBL) önbelleği tek sunucu yapılandırmasında desteklenmez. Tüm düz tek depolama türü yapılandırmaları (örneğin, all-NVMe veya all-SSD), tek sunucu için desteklenen tek depolama türüdür.

Yerleşik önbellek

Depolama Alanları Doğrudan yerleşik bir sunucu tarafı önbelleğine sahiptir. Büyük, kalıcı, gerçek zamanlı okuma ve yazma önbelleğidir. Birden çok sürücü türüne sahip dağıtımlarda, "en hızlı" türdeki tüm sürücüleri kullanacak şekilde otomatik olarak yapılandırılır. Kalan sürücüler depolama kapasitesi sağlamak için kullanılır.

Daha fazla bilgi için bkz. Depolama havuzu önbelleğini anlama.

1. Seçenek – Performansı en üst düzeye çıkarma

Rastgele okuma ve veri yazma işlemlerinde tahmin edilebilir ve tekdüzen milisaniyenin altında gecikme süresi elde etmek ya da son derece yüksek IOPS (13 milyondan fazla !) veya GÇ aktarım hızı (500 GB/sn'den fazla okuma yaptık) için "tümü flash" seçeneğini kullanmanız gerekir.

Bunu yapmanın birden çok yolu vardır:

Diyagramı, kapasite için tüm NVMe'ler, kapasite için SSD ile önbellek için NVMe ve kapasite için tüm SSD'ler de dahil olmak üzere dağıtım seçeneklerini gösterir.

  1. Tüm NVMe'ler. Tüm NVMe'lerin kullanılması, en öngörülebilir düşük gecikme süresi de dahil olmak üzere eşleşmeyen performans sağlar. Tüm sürücüleriniz aynı modeldeyse önbellek yoktur. Ayrıca, daha yüksek dayanıklılık ve düşük dayanıklılık NVMe modellerini karıştırabilir ve öncekini ikincisine yönelik yazmaları önbelleğe almak üzere yapılandırabilirsiniz (içinkurulumu gerekir).

  2. NVMe + SSD. NVMe'yi SSD'lerle birlikte kullanarak NVMe, yazmaları SSD'lere otomatik olarak önbelleğe alır. Bu, SSD'lerde aşınmayı azaltmak için yazmaların önbellekte birleştirilebilir ve yalnızca gerektiğinde kullanımdan kaldırılmasını sağlar. Bu, NVMe benzeri yazma özellikleri sağlarken, okuma işlemleri de doğrudan hızlı SSD'lerden sunulur.

  3. Tüm SSD' ler. All-NVMe'de olduğu gibi, tüm sürücüleriniz aynı modeldeyse önbellek yoktur. Daha yüksek dayanıklılık ve düşük dayanıklılık modellerini karıştırırsanız, öncekini ikincisine yönelik yazmaları önbelleğe almak üzere yapılandırabilirsiniz (kurulumgerektirir).

    Not

    All-NVMe veya all-SSD'yi önbelleksiz kullanmanın bir avantajı, her sürücüden kullanılabilir depolama kapasitesi edinmenizdir. Önbelleğe alma için "harcanan" kapasite yoktur ve bu da daha küçük ölçekte cazip olabilir.

2. Seçenek – Performans ve kapasiteyi dengeleme

Farklı uygulamalar ve iş yüklerine sahip, bazıları yüksek performans gereksinimleri, bazıları ise büyük depolama kapasitesi gerektiren ortamlar için, daha büyük HDD'ler için NVMe veya SSD önbelleğe alma kullanarak hibrit bir yaklaşım seçmelisiniz.

Diyagramında, dağıtım olasılıkları arasında önbellek için NVMe ile kapasite için HDD, önbellek için SSD ile kapasite için HDD, ve önbellek için NVMe ile kapasite için karma SSD ve HDD gösterilmektedir.

  1. NVMe + HDD. NVMe sürücüleri, her ikisini de önbelleğe alarak okuma ve yazma işlemleri hızlandırır. Okumaları önbelleğe almak, HDD'lerin yazma işlemlerine odaklanmasını sağlar. Önbelleğe alınan yazma işlemleri, ani yük artışlarını emer ve yazmaların, HDD IOPS ve GÇ aktarım hızını en üst düzeye çıkaran yapay olarak sıralanmış şekilde birleştirilmesini ve ancak gerektiğinde diske yazılmasını sağlar. Bu, NVMe benzeri yazma özellikleri ve sık veya son okunan veriler için NVMe benzeri okuma özellikleri de sağlar.

  2. SSD + HDD. Yukarıdakine benzer şekilde SSD'ler de her ikisini de önbelleğe alarak okuma ve yazma işlemleri hızlandırır. Bu, SSD benzeri yazma özellikleri ve sık veya son okunan veriler için SSD benzeri okuma özellikleri sağlar.

    Egzotik bir seçenek daha vardır: üç türünün de sürücüleri kullanmak.

  3. NVMe + SSD + HDD. Üç tür sürücü ile NVMe sürücüleri, hem SSD'ler hem de HDD'ler için önbellekleme yapar. Bunun cazibesi, SSD'lerde birimler ve HDD'lerdeki birimleri aynı kümede yan yana, tümü NVMe tarafından hızlandırılmış olarak oluşturabilmenizdir. İlki tam olarak bir "tümüyle flash" dağıtımında olduğu gibidir, ikincisi de yukarıda açıklanan "karma" dağıtımlarda olduğu gibidir. Bu kavramsal olarak büyük ölçüde bağımsız kapasite yönetimi, hata ve onarım döngüleri gibi iki havuza sahip olmak gibidir.

    Önemli

    Performansa en duyarlı iş yüklerinizi tümü flash'a yerleştirmek için SSD katmanını kullanmanızı öneririz.

Seçenek 3 – Kapasiteyi en üst düzeye çıkarma

Arşivleme, yedekleme hedefleri, veri ambarları veya "soğuk" depolama gibi çok büyük kapasite gerektiren ve seyrek yazılan iş yükleri için, önbelleğe almak için birkaç SSD'yi kapasite için birçok büyük HDD ile birleştirmeniz gerekir.

Kapasiteyi en üst düzeye çıkarmak için dağıtım seçeneklerini .

  1. SSD + HDD. SSD'ler ani yük artışlarını absorbe etmek ve SSD benzeri yazma performansı sağlamak için okuma ve yazmaları önbelleğe alır, daha sonra HDD'lere optimize edilmiş bir biçimde aktarılır.

Önemli

Yalnızca HDD'lerle yapılandırma desteklenmez. Yüksek dayanıklılıklı SSD'lerin düşük dayanıklılıklı SSD'lere önbelleğe alınması tavsiye edilmiyor.

Boyutlandırmayla ilgili dikkat edilmesi gerekenler

Önbellek

Her sunucunun en az iki önbellek sürücüsü olmalıdır (yedeklilik için gereken en düşük sürücü). Kapasite sürücülerinin sayısının önbellek sürücüsü sayısının katını oluşturmanızı öneririz. Örneğin, 4 önbellek sürücüleriniz varsa 8 kapasite sürücüsünde (1:2 oran) 7 veya 9'a göre daha tutarlı bir performansla karşılaşırsınız.

Önbellek, uygulamalarınızın ve iş yüklerinizin çalışma kümesini, yani herhangi bir zamanda etkin olarak okudukları ve yazdıkları tüm verileri barındıracak şekilde boyutlandırılmalıdır. Bunun ötesinde önbellek boyutu gereksinimi yoktur. HDD'lerle yapılan dağıtımlar için adil bir başlangıç noktası kapasitenin yüzde 10'larıdır; örneğin, her sunucunun 4 x 4 TB HDD = 16 TB kapasitesi varsa, sunucu başına 2 x 800 GB SSD = 1,6 TB önbellek vardır. Özellikle yüksek dayanıklılık SSD'ler ile tüm flash dağıtımlar için kapasitenin yüzde 5'ine yakın bir değere başlamak adil olabilir; örneğin, her sunucunun 24 x 1,2 TB SSD = 28,8 TB kapasitesi varsa, sunucu başına 2 x 750 GB NVMe = 1,5 TB önbellek olabilir. Daha sonra ayarlamak için önbellek sürücüleri ekleyebilir veya kaldırabilirsiniz.

Genel

Sunucu başına toplam depolama kapasitesini yaklaşık 400 terabayt (TB) ile sınırlamanızı öneririz. Sunucu başına depolama kapasitesi ne kadar fazlaysa, yazılım güncelleştirmelerini uygularken kesinti veya yeniden başlatma sonrasında verileri yeniden eşitlemek için gereken süre o kadar uzun olur. Depolama havuzu başına geçerli en büyük boyut 4 petabayt (PB) (4.000 TB) 'dir (Windows Server 2016 için 1 PB).

Sonraki adımlar

Daha fazla bilgi için bkz: