Aracılığıyla paylaş

Ioc (Denetimin ters çevrilmesi)

  • Makale

MVVM deseni kullanılarak bir uygulamanın kod tabanında modülerliği artırmak için kullanılabilecek yaygın bir desen, denetimin bir tür tersini kullanmaktır. Özellikle en yaygın çözümlerden biri, arka uç sınıflarına eklenen bir dizi hizmet oluşturmak (yani görünüm modeli oluşturucularına parametre olarak geçirilen) bağımlılık ekleme özelliğini kullanmaktır. Bu, bu hizmetleri kullanan kodun bu hizmetlerin uygulama ayrıntılarına güvenmemesini sağlar ve ayrıca bu hizmetlerin somut uygulamalarının değişimini kolaylaştırır. Bu desen, gerektiğinde eklenen bir hizmet aracılığıyla özetleyerek platforma özgü özelliklerin arka uç kodunda kullanılabilir olmasını da kolaylaştırır.

MVVM Toolkit, tam özellikli ve güçlü bir DI API kümesi sağlayan ve kurulumu ve kullanımı IServiceProviderkolay olarak davranan paket gibi Microsoft.Extensions.DependencyInjection bunun için ayrılmış kitaplıklar zaten mevcut olduğundan, bu düzenin kullanımını kolaylaştırmak için yerleşik API'ler sağlamaz. Aşağıdaki kılavuzda bu kitaplığa başvuracak ve MVVM desenini kullanarak uygulamalarla nasıl tümleştirileceğine ilişkin bir dizi örnek sağlanacaktır.

Platform API'leri: Ioc

Hizmetleri yapılandırma ve çözme

İlk adım bir IServiceProvider örneği bildirmek ve genellikle başlangıçta gerekli tüm hizmetleri başlatmaktır. Örneğin, UWP'de (ancak benzer bir kurulum diğer çerçevelerde de kullanılabilir):

public sealed partial class App : Application
{
    public App()
    {
        Services = ConfigureServices();

        this.InitializeComponent();
    }

    /// <summary>
    /// Gets the current <see cref="App"/> instance in use
    /// </summary>
    public new static App Current => (App)Application.Current;

    /// <summary>
    /// Gets the <see cref="IServiceProvider"/> instance to resolve application services.
    /// </summary>
    public IServiceProvider Services { get; }

    /// <summary>
    /// Configures the services for the application.
    /// </summary>
    private static IServiceProvider ConfigureServices()
    {
        var services = new ServiceCollection();

        services.AddSingleton<IFilesService, FilesService>();
        services.AddSingleton<ISettingsService, SettingsService>();
        services.AddSingleton<IClipboardService, ClipboardService>();
        services.AddSingleton<IShareService, ShareService>();
        services.AddSingleton<IEmailService, EmailService>();

        return services.BuildServiceProvider();
    }
}

Services Burada özellik başlangıçta başlatılır ve tüm uygulama hizmetleri ve görünüm modelleri kaydedilir. Ayrıca, uygulamadaki diğer görünümlerden özelliğe kolayca erişmek Services için kullanılabilecek yeni Current bir özellik de vardır. Örneğin:

IFilesService filesService = App.Current.Services.GetService<IFilesService>();

// Use the files service here...

Buradaki önemli nokta, her hizmetin platforma özgü API'leri çok iyi kullanabilecek olmasıdır, ancak bunların hepsi kodumuzun kullandığı arabirim aracılığıyla soyutlandığından, yalnızca bir örneği çözümleyip işlemleri gerçekleştirmek için kullandığımızda bunlar hakkında endişelenmemiz gerekmez.

Oluşturucu ekleme

Kullanılabilir güçlü bir özellik olan "oluşturucu ekleme"dir. Bu, DI hizmet sağlayıcısının istenen türün örneklerini oluştururken kayıtlı hizmetler arasındaki dolaylı bağımlılıkları otomatik olarak çözümleyebileceği anlamına gelir. Aşağıdaki hizmeti göz önünde bulundurun:

public class FileLogger : IFileLogger
{
    private readonly IFilesService FileService;
    private readonly IConsoleService ConsoleService;

    public FileLogger(
        IFilesService fileService,
        IConsoleService consoleService)
    {
        FileService = fileService;
        ConsoleService = consoleService;
    }

    // Methods for the IFileLogger interface here...
}

Burada arabirimini uygulayan IFileLogger ve gerektiren ve IConsoleService örnekleri içeren IFilesService bir FileLogger tür vardır. Oluşturucu ekleme, DI hizmet sağlayıcısının aşağıdaki gibi tüm gerekli hizmetleri otomatik olarak topladığı anlamına gelir:

/// <summary>
/// Configures the services for the application.
/// </summary>
private static IServiceProvider ConfigureServices()
{
    var services = new ServiceCollection();

    services.AddSingleton<IFilesService, FilesService>();
    services.AddSingleton<IConsoleService, ConsoleService>();
    services.AddSingleton<IFileLogger, FileLogger>();

    return services.BuildServiceProvider();
}

// Retrieve a logger service with constructor injection
IFileLogger fileLogger = App.Current.Services.GetService<IFileLogger>();

DI hizmet sağlayıcısı gerekli tüm hizmetlerin kaydedilip kaydedilmediğini otomatik olarak denetler, ardından bunları alır ve örneğin döndürülmesi için kayıtlı IFileLogger somut türün oluşturucusunu çağırır.

Görünüm modelleri ne olacak?

Hizmet sağlayıcısının adında "hizmet" vardır, ancak görünüm modelleri de dahil olmak üzere herhangi bir sınıfın örneklerini çözümlemek için kullanılabilir! Oluşturucu ekleme de dahil olmak üzere yukarıda açıklanan kavramlar hala geçerlidir. Oluşturucu aracılığıyla bir ContactsViewModel IContactsService ve örneği kullanan bir IPhoneService türe sahip olduğumuzu düşünün. Bunun gibi bir ConfigureServices yöntemimiz olabilir:

/// <summary>
/// Configures the services for the application.
/// </summary>
private static IServiceProvider ConfigureServices()
{
    var services = new ServiceCollection();

    // Services
    services.AddSingleton<IContactsService, ContactsService>();
    services.AddSingleton<IPhoneService, PhoneService>();

    // Viewmodels
    services.AddTransient<ContactsViewModel>();

    return services.BuildServiceProvider();
}

Ve sonra bizim ContactsViewiçinde veri bağlamını aşağıdaki gibi atarız:

public ContactsView()
{
    this.InitializeComponent();
    this.DataContext = App.Current.Services.GetService<ContactsViewModel>();
}

Diğer belgeler

hakkında Microsoft.Extensions.DependencyInjectiondaha fazla bilgi için buraya bakın.

Örnekler