Interfejs obiektu

System Windows udostępnia funkcje, które wykonują następujące zadania:

• Tworzenie obiektu
• Pobieranie uchwytu obiektu
• Uzyskiwanie informacji o obiekcie
• Ustawianie informacji o obiekcie
• Zamknij uchwyt obiektu
• Niszczenie obiektu

Niektóre z tych zadań nie są niezbędne dla każdego obiektu. Niektóre z tych zadań są łączone dla niektórych obiektów. Na przykład aplikacja może utworzyć obiekt zdarzenia. Inne aplikacje mogą otwierać zdarzenie w celu uzyskania unikatowego dojścia do tego obiektu zdarzenia. Gdy każda aplikacja kończy korzystanie ze zdarzenia, zamyka uchwyt do obiektu. Gdy nie ma pozostałych otwartych dojść do obiektu zdarzenia, system niszczy obiekt zdarzenia. Z kolei aplikacja może uzyskać dojście do istniejącego obiektu okna. Gdy obiekt okna nie jest już potrzebny, aplikacja musi zniszczyć obiekt, co unieważnia uchwyt okna.

Czasami obiekt pozostaje w pamięci po zamknięciu wszystkich dojść obiektów. Na przykład wątek może utworzyć obiekt zdarzenia i zaczekać na dojście zdarzeń. Podczas oczekiwania wątku inny wątek może zamknąć ten sam uchwyt obiektu zdarzenia. Obiekt zdarzenia pozostaje w pamięci, bez obsługi żadnych obiektów zdarzeń, dopóki obiekt zdarzenia nie zostanie ustawiony na stan zasygnalizowany i operacja oczekiwania zostanie ukończona. W tej chwili system usuwa obiekt z pamięci.

Obsługuje i obiekty zużywają pamięć. W związku z tym, aby zachować wydajność systemu, należy zamknąć dojścia i usunąć obiekty, gdy tylko nie są już potrzebne. Jeśli tego nie zrobisz, aplikacja może zaszkodzić wydajności systemu ze względu na nadmierne użycie pliku stronicowania.

Po zakończeniu procesu system automatycznie zamyka doje i usuwa obiekty utworzone przez proces. Jednak po zakończeniu wątku system zwykle nie zamyka dojść ani nie usuwa obiektów. Jedynymi wyjątkami są obiekty konwersacji między oknami, hakiem, pozycją okna i dynamiczną wymianą danych (DDE); te obiekty są niszczone po zakończeniu tworzenia wątku.