Udostępnij za pośrednictwem

Autorun.inf Wpisy

  • Artykuł

Ten temat jest odwołaniem do wpisów, które mogą być używane w pliku Autorun.inf. Wpis składa się z klucza i wartości.

[AutoUruchomienie] Klucze

akcja

Akcja wpis określa tekst używany w oknie dialogowym autoodtwarzania dla programu obsługi reprezentującego program określony w otwórz lub shellexecute wpis w pliku Autorun.inf nośnika. Wartość może być wyrażona jako tekst lub jako zasób przechowywany w pliku binarnym.

action=ActionText

action=@[filepath\]filename,-resourceID

Parametry

  • ActionText

    Tekst używany w oknie dialogowym autoodtwarzania dla programu obsługi reprezentującego program określony w otwórz lub shellexecute wpis w pliku Autorun.inf nośnika.

  • ścieżki plików

    Ciąg zawierający w pełni kwalifikowaną ścieżkę katalogu zawierającego plik binarny zawierający ciąg. Jeśli nie określono żadnej ścieżki, plik musi znajdować się w katalogu głównym dysku.

  • nazwy pliku

    Ciąg zawierający nazwę pliku binarnego.

  • resourceID

    Identyfikator ciągu w pliku binarnym.

Uwagi

Akcja jest używana tylko w systemie Windows XP z dodatkiem Service Pack 2 (SP2) lub nowszym. Jest obsługiwana tylko w przypadku dysków typu DRIVE_REMOVABLE i DRIVE_FIXED. W przypadku DRIVE_REMOVABLE wymagany jest klucz akcji. Akcja polecenie w pliku Autorun.inf audio CD lub movie DVD jest ignorowane, a te nośniki nadal zachowują się tak jak w systemie Windows XP z dodatkiem Service Pack 1 (SP1) i starszych.

Ciąg wyświetlany w oknie dialogowym Autoodtwarzanie jest konstruowany przez połączenie tekstu określonego w akcji wpis z zakodowanym tekstem nazewnictwa dostawcy dostarczonego przez powłokę. Obok zostanie wyświetlona ikona. Ten wpis zawsze jest wyświetlany jako pierwsza opcja w oknie dialogowym Autoodtwarzanie i jest domyślnie zaznaczona. Jeśli użytkownik zaakceptuje tę opcję, aplikacja określona przez otworzyć lub shellexecute wpis w pliku Autorun.inf nośnika zostanie uruchomiony. W tej sytuacji opcja Zawsze wykonaj wybraną akcję jest niedostępna.

Akcja i ikona klucze razem definiują reprezentację aplikacji widocznej przez użytkownika końcowego w oknie dialogowym Autoodtwarzanie. Powinny one składać się w taki sposób, aby użytkownicy mogli je łatwo zidentyfikować. Powinny one wskazywać, że aplikacja ma zostać uruchomiona, firma, która ją utworzyła, oraz wszelkie skojarzone marki.

W celu zapewnienia zgodności z poprzednimi wersjami wpis akcji jest opcjonalny dla urządzeń typu DRIVE_FIXED. W przypadku tego typu w oknie dialogowym Autoodtwarzanie jest używany wpis domyślny, jeśli w pliku Autorun.inf nie ma żadnej akcji .

Akcja jest obowiązkowa dla urządzeń typu DRIVE_REMOVABLE, które do tej pory nie obsługiwały funkcji Autorun.inf. Jeśli nie ma żadnej akcji wpis, zostanie wyświetlone okno dialogowe Autoodtwarzanie, ale bez opcji uruchomienia dodatkowej zawartości.

CustomEvent

Wpis CustomEvent określa niestandardowe zdarzenie zawartości autoodtwarzania.

CustomEvent=CustomEventName

Parametry

  • CustomEventName

    Ciąg tekstowy zawierający nazwę zdarzenia zawartości AutoOdtwarzanie. Nazwa nie może zawierać więcej niż 100 znaków alfanumerycznych.

Uwagi

Nazwę zdarzenia niestandardowego można uwzględnić w pliku Autorun.inf woluminu. Gdy funkcja Autoodtwarzania wyświetli użytkownikowi monit o użycie aplikacji z woluminem, wyświetla tylko aplikacje zarejestrowane dla określonej niestandardowej nazwy zdarzenia. Aby uzyskać informacje na temat rejestrowania aplikacji jako procedury obsługi niestandardowego zdarzenia zawartości autoodtwarzania, zobacz automatyczne uruchamianie za pomocą funkcji Autoodtwarzania lub Jak zarejestrować program obsługi zdarzeń.

W poniższym przykładzie określono wartość "MyContentOnArrival" jako nowe zdarzenie zawartości autoodtwarzania.

CustomEvent=MyContentOnArrival

ikona

Ikona określa ikonę reprezentującą dysk z włączoną obsługą automatycznego uruchamiania w interfejsie użytkownika systemu Windows.

icon=iconfilename[,index]

Parametry

  • nazwa_pliku_ikony

    Nazwa pliku .ico, .bmp, .exelub .dll zawierającego informacje o ikonie. Jeśli plik zawiera więcej niż jedną ikonę, musisz również określić indeks zerowy ikony.

Uwagi

Ikona wraz z etykietą reprezentuje dysk z włączoną funkcją Automatycznego uruchamiania w interfejsie użytkownika systemu Windows. Na przykład w Eksploratorze Windows dysk jest reprezentowany przez tę ikonę zamiast standardowej ikony dysku. Plik ikony musi znajdować się w tym samym katalogu co plik określony przez otworzyć polecenie.

Poniższy przykład określa drugą ikonę w pliku MyProg.exe.

icon=MyProg.exe,1

etykieta

Etykieta określa etykietę tekstową, która reprezentuje dysk z włączoną obsługą automatycznego uruchamiania w interfejsie użytkownika systemu Windows.

label=LabelText

Parametry

  • LabelText

    Ciąg tekstowy zawierający etykietę. Może zawierać spacje i nie może przekraczać 32 znaków.

Nuta

Można umieścić wartość w parametrze LabelText, który przekracza 32 znaki i nie otrzymuje komunikatu o błędzie. Jednak system wyświetla tylko pierwsze 32 znaki. Wszystkie znaki po 32. końcu są obcinane i nie są wyświetlane. Jeśli na przykład LabelText jest następująca: label="Ten dysk CD jest przeznaczony do ostatecznego dysku CD" zostanie wyświetlony komunikat "Ten dysk CD został zaprojektowany jako ul".

 

Uwagi

Etykieta wraz z ikoną reprezentuje dysk z włączoną funkcją Automatycznego uruchamiania w interfejsie użytkownika systemu Windows.

W poniższym przykładzie określono wartość "Etykieta dysku" jako etykietę dysku.

label=My Drive Label

otwierać

Wpis otwierania określa ścieżkę i nazwę pliku aplikacji uruchamianej automatycznie podczas wstawiania dysku przez użytkownika.

open=[exepath\]exefile [param1 [param2] ...]

Parametry

  • exefile

    W pełni kwalifikowana ścieżka pliku wykonywalnego uruchamianego po wstawieniu dysku CD. Jeśli zostanie określona tylko nazwa pliku, musi znajdować się w katalogu głównym dysku. Aby zlokalizować plik w podkatalogu, należy określić ścieżkę. Możesz również dołączyć jeden lub więcej parametrów wiersza polecenia do przekazania do aplikacji startowej.

UseAutoPlay

W systemie Windows XP wpis UseAutoPlay określa, że autoodtwarzanie powinno być używane zamiast AutoRun.

W systemie Windows Vista i nowszym ten wpis powoduje, że wszystkie akcje określone dla funkcji AutoRun (przy użyciu otwierania lub shellexecute wpisów) zostaną pominięte w oknie dialogowym Autoodtwarzanie. Ten wpis nie ma wpływu na wersje systemu Windows starsze niż Windows XP.

W systemie Windows 8 lub nowszym określenie wartości 0 spowoduje wyłączenie automatycznego odtwarzania dla tego urządzenia.

Parametry

Aby użyć tej opcji, dodaj wpis dla UseAutoPlay do pliku Autorun.inf i ustaw wpis równy 1. Żadna inna wartość nie jest obsługiwana w wersjach systemu Windows starszych niż Windows 8.

W systemie Windows 8 lub nowszym określ wartość 0, aby wyłączyć autoodtwarzanie dla tego urządzenia.

UseAutoPlay=1

Uwagi

Obecnie useAutoPlay ma zastosowanie tylko w systemie Windows XP lub nowszym i tylko na dysku, który GetDriveType określa typ DRIVE_CDROM.

Gdy jest używana UseAutoPlay, każda akcja określona przez otworzyć lub shellexecute wpisów w pliku Autorun.inf jest ignorowana w systemie Windows XP i pomijana w oknie dialogowym Autoodtwarzanie w systemie Windows Vista.

Funkcja AutoRun jest zwykle używana do automatycznego uruchamiania lub ładowania elementów zawartych na wstawionym nośniku, natomiast autoodtwarzanie przedstawia okno dialogowe zawierające listę odpowiednich akcji, które mogą zostać podjęte i umożliwia użytkownikowi wybranie akcji do wykonania. Aby uzyskać więcej informacji na temat różnicy między funkcją AutoUruchomienie i autoodtwarzaniem, zobacz Tworzenie automatycznie włączonej CD-ROM aplikacji i używanie i konfigurowanieautoodtwarzania, odpowiednio.

Przykład użycia

Dysk CD zawiera trzy pliki: Autorun.inf, Readme.txti Music.wma. W zależności od używanej wersji systemu Windows i opcji określonych w autoun.inf dysk CD może być obsługiwany przez autouruchomienie lub autoodtwarzanie po wstawieniu (przy założeniu, że autouruchomienie/autoodtwarzanie jest włączone dla dysku, do którego jest wstawiony dysk CD).

Najpierw rozważ plik Autorun.inf z następującą zawartością, zauważając, że UseAutoPlay=1 nie określono:

[AutoRun]
shellexecute="Readme.txt"

Akcja podjęta przez powłokę po wstawieniu tego dysku CD zależy od używanej wersji systemu Windows:

  • W systemie Windows XP lub starszym po wstawieniu ten dysk CD jest obsługiwany przez autouruchomienie. W takim przypadku wpis shellexecute jest odczytywany, a powłoka wywołuje procedurę obsługi plików skojarzoną z plikami .txt; zazwyczaj spowoduje to otwarcie Readme.txt w Notatniku.
  • W systemie Windows Vista obecność pliku Autorun.inf z shellexecute wpis powoduje, że nośnik jest identyfikowany jako typ autoodtwarzania "Oprogramowanie i gry". W takim przypadku użytkownik jest wyświetlany w oknie dialogowym Autoodtwarzanie, które zawiera akcję określoną przez wpis shellexecute (przedstawiony jako "Załaduj Readme.txt" w oknie dialogowym) wraz z akcjami domyślnymi skojarzonymi z nośnikiem typu "Oprogramowanie i gry".

Aby wskazać, że autoodtwarzanie powinno być używane, a nie AutoRun w systemie Windows XP, i że akcja określona przez wpis AutoRun shellexecute powinna zostać pominięta w oknie dialogowym Autoodtwarzanie w systemie Windows Vista, wstawić UseAutoPlay do pliku Autorun.inf w następujący sposób:

[AutoRun]
shellexecute="Readme.txt"
UseAutoPlay=1

Po raz kolejny akcja podjęta przez powłokę po wstawieniu tego dysku CD zależy od używanej wersji systemu Windows.

  • W wersjach systemu Windows starszych niż Windows XP funkcja AutoRun jest nadal używana, a akcja określona przez shellexecute jest wykonywana zgodnie z wcześniejszym opisem. (Pamiętaj, że tylko autouruchomienie jest dostępne w wersjach systemu Windows starszych niż Windows XP).
  • W systemie Windows XP wpis UseAutoPlay powoduje użycie autoodtwarzania zamiast funkcji AutoRun. W tym przypadku autoodtwarzanie określa, że nośnik zawiera plik Windows Media Audio (.wma) i kategoryzuje zawartość jako "Pliki muzyczne". Użytkownik jest wyświetlany w oknie dialogowym autoodtwarzania zawierającym zarejestrowane programy obsługi dla typu nośnika AutoOdtwarzanie plików muzycznych; Wpis AutoRun shellexecute jest ignorowany.

shellexecute

Wersja 5.0. Wpis shellexecute określa plik aplikacji lub danych, którego funkcja AutoRun będzie używać do wywoływania ShellExecuteEx.

shellexecute=[filepath\]filename[param1, [param2]...]

Parametry

  • ścieżki plików

    Ciąg zawierający w pełni kwalifikowaną ścieżkę katalogu zawierającego dane lub plik wykonywalny. Jeśli nie określono żadnej ścieżki, plik musi znajdować się w katalogu głównym dysku.

  • nazwy pliku

    Ciąg zawierający nazwę pliku. Jeśli jest to plik wykonywalny, zostanie uruchomiony. Jeśli jest to plik danych, musi być członkiem typu pliku. ShellExecuteEx uruchamia domyślne polecenie skojarzone z typem pliku.

  • paramx

    Zawiera wszelkie dodatkowe parametry, które powinny zostać przekazane do ShellExecuteEx.

Uwagi

Ten wpis jest podobny do otwierania, ale umożliwia użycie skojarzenia plików informacji w celu uruchomienia aplikacji.

skorupa

Wpis powłoki określa domyślne polecenie menu skrótów dysku.

shell=verb

Parametry

  • czasownika

    Czasownik odpowiadający poleceniu menu. Czasownik i skojarzone z nim polecenie menu muszą być zdefiniowane w pliku Autorun.inf z wpisem shell\verb.

Uwagi

Gdy użytkownik kliknie prawym przyciskiem myszy ikonę dysku, zostanie wyświetlone menu skrótów. Jeśli plik Autorun.inf jest obecny, domyślne polecenie menu skrótów jest pobierane z niego. To polecenie jest również wykonywane, gdy użytkownik kliknie dwukrotnie ikonę dysku.

Aby określić domyślne polecenie menu skrótów, najpierw zdefiniuj jego czasownik, ciąg polecenia i tekst menu za pomocą shell\verb. Następnie użyj powłoki, aby ustawić domyślne polecenie menu skrótów. W przeciwnym razie domyślny tekst elementu menu będzie mieć wartość "Autoodtwarzanie", co spowoduje uruchomienie aplikacji określonej przez otwarciu wpisu.

shell\verb

Wpis shell\verb dodaje niestandardowe polecenie do menu skrótów dysku.

shell\verb\command=Filename.exe 
shell\verb=MenuText

Parametry

  • czasownika

    Czasownik polecenia menu. shell\czasownik\command wpis kojarzy czasownik z plikiem wykonywalnym. Czasowniki nie mogą zawierać osadzonych spacji. Domyślnie czasownikiem jest tekst wyświetlany w menu skrótów.

  • Filename.exe

    Ścieżka i nazwa pliku aplikacji, która wykonuje akcję.

  • MenuTekst

    Ten parametr określa tekst wyświetlany w menu skrótów. Jeśli zostanie pominięty, zostanie wyświetlony czasownik . MenuTekst może być mieszany i może zawierać spacje. Możesz ustawić skrótu dla elementu menu, umieszczając znaki ampersand (&) przed literą.

Uwagi

Gdy użytkownik kliknie prawym przyciskiem myszy ikonę dysku, zostanie wyświetlone menu skrótów. Dodanie pozycji shell\verb do pliku Autorun.inf dysku umożliwia dodawanie poleceń do tego menu skrótów.

Ten wpis zawiera dwie części, które muszą znajdować się w osobnych wierszach. Pierwsza część to shell\ czasownik\command. Jest to wymagane. Kojarzy ciąg nazywany czasownikiem z aplikacją do uruchamiania po uruchomieniu polecenia. Drugą częścią jest wpis **shell\**czasownik. Jest to opcjonalne. Możesz dołączyć go, aby określić tekst wyświetlany w menu skrótów.

Aby określić domyślne polecenie menu skrótów, zdefiniuj czasownik z shell\verbi ustaw go jako domyślne polecenie z wpisem powłoki.

Poniższy przykładowy fragment Autorun.inf kojarzy czasownik readit z ciągiem polecenia "Notatnik abc\readme.txt". Tekst menu to "Odczytaj mnie", a "M" jest definiowany jako klucz skrótu elementu. Gdy użytkownik wybierze to polecenie, zostanie otwarty plik abc\readme.txt dysku za pomocą Notatnika Microsoft.

shell\readit\command=notepad abc\readme.txt 
shell\readit=Read &Me

[Zawartość] Klucze

Istnieją trzy klucze typów plików: MusicFiles, PictureFilesi VideoFiles.

Jeśli jedna z tych zawartości ma wartość true za pomocą jednej wartości bez uwzględniania wielkości liter 1, y, tak, t lub true, interfejs użytkownika autoodtwarzania wyświetla programy obsługi skojarzone z tym typem zawartości niezależnie od tego, czy zawartość tego typu istnieje na nośniku.

Jeśli jedna z tych zawartości ma wartość false za pomocą jednej wartości bez uwzględniania wielkości liter 0, n, nie, f, f lub false, interfejs użytkownika autoodtwarzania nie wyświetla procedur obsługi skojarzonych z tym typem zawartości, nawet jeśli zawartość tego typu jest wykrywana na nośniku.

Użycie tej sekcji ma na celu umożliwienie autorom zawartości komunikowania intencji zawartości do automatycznego odtwarzania. Na przykład dysk CD można podzielić na kategorie jako zawierający tylko zawartość muzyczną, mimo że zawiera również obrazy i filmy wideo i w przeciwnym razie będzie postrzegany jako zawartość mieszana.

Sekcja [Content] jest obsługiwana tylko w systemie Windows Vista i nowszych wersjach.

[Content]
MusicFiles=Y
PictureFiles=0
VideoFiles=false

[ExclusiveContentPaths] Klucze

Foldery wymienione w tej sekcji ograniczają autoodtwarzanie do wyszukiwania tylko tych folderów i ich podfolderów zawartości. Mogą być podane z lub bez wiodącego ukośnika odwrotnego (\). W obu przypadkach są one traktowane jako ścieżki bezwzględne z katalogu głównego nośnika. W przypadku folderów ze spacjami w nazwach nie umieszczaj ich w cudzysłowie, ponieważ cudzysłowy są traktowane dosłownie jako część ścieżki.

Użycie tej sekcji ma na celu umożliwienie autorom zawartości komunikowania intencji zawartości autoodtwarzaniu i skrócenia czasu skanowania przez ograniczenie skanowania do niektórych znaczących obszarów multimediów.

Poniżej przedstawiono wszystkie prawidłowe ścieżki

[ExclusiveContentPaths]
\music
\music\more music
music2

Sekcja [ExclusiveContentPaths] jest obsługiwana tylko w systemie Windows Vista i nowszych wersjach.

[IgnoreContentPaths] Klucze

Foldery wymienione w tej sekcji i ich podfoldery są ignorowane przez autoodtwarzanie podczas wyszukiwania nośnika dla zawartości. Mogą być podane z lub bez wiodącego ukośnika odwrotnego (\). W obu przypadkach są one traktowane jako ścieżki bezwzględne z katalogu głównego nośnika. W przypadku folderów ze spacjami w nazwach nie umieszczaj ich w cudzysłowie, ponieważ cudzysłowy są traktowane dosłownie jako część ścieżki.

Ścieżki w tej sekcji mają pierwszeństwo przed ścieżkami w sekcji [ExclusiveContentPaths]. Jeśli ścieżka podana w [IgnoreContentPaths] jest podfolderem ścieżki podanej w [ExclusiveContentPaths], nadal jest ignorowana.

Użycie tej sekcji ma na celu umożliwienie autorom zawartości komunikowania intencji zawartości autoodtwarzaniu i skrócenia czasu skanowania przez ograniczenie skanowania do niektórych znaczących obszarów multimediów.

Poniżej przedstawiono wszystkie prawidłowe ścieżki

[IgnoreContentPaths]
\music
\music\more music
music2

Sekcja [IgnoreContentPaths] jest obsługiwana tylko w systemie Windows Vista i nowszych wersjach.

[DeviceInstall] Klucze

DriverPath

Wpis DriverPath określa katalog do wyszukiwania cyklicznego dla plików sterowników. To polecenie jest używane podczas instalacji sterownika i nie jest częścią operacji AutoRun. Sekcja [DeviceInstall] jest obsługiwana tylko w systemie Windows XP.

[DeviceInstall]
DriverPath=directorypath

Parametry

  • directorypath

    Ścieżka do katalogu, który system Windows wyszukuje pliki sterowników wraz ze wszystkimi jego podkatalogami.

Uwagi

Nie należy używać liter dysku w ścieżce katalogów , ponieważ zmieniają się z jednego komputera na następny.

Aby wyszukać wiele katalogów, dodaj wpis DriverPath dla każdego katalogu, jak w tym przykładzie.

[DeviceInstall]
DriverPath=drivers\video 
DriverPath=drivers\audio

Jeśli w sekcji [DeviceInstall] nie podano wpisu DriverPath lub wpis DriverPath nie ma wartości, ten dysk jest pomijany podczas wyszukiwania plików sterowników.