Dyrektywy preprocesora (menu i inne zasoby)
Możesz użyć dyrektyw opisanych w poniższej tabeli zgodnie z potrzebami w skryscie zasobu. Instruują rc do wykonywania akcji lub przypisywania wartości do nazw.
| Dyrektywa | Opis |
|---|---|
| #define | Definiuje określoną nazwę, przypisując jej daną wartość. |
| #elif | Oznacza opcjonalną klauzulę bloku kompilacji warunkowej. |
| #else | Oznacza ostatnią klauzulę opcjonalną bloku kompilacji warunkowej. |
| #endif | Oznacza koniec bloku kompilacji warunkowej. |
| #if | Warunkowo kompiluje skrypt, jeśli określone wyrażenie ma wartość true. |
| #ifdef | Warunkowo kompiluje skrypt, jeśli zdefiniowano określoną nazwę. |
| #ifndef | Warunkowo kompiluje skrypt, jeśli określona nazwa nie jest zdefiniowana. |
| #include | Kopiuje zawartość pliku do pliku definicji zasobów. |
| #undef | Usuwa definicję określonej nazwy. |
Aby zdefiniować symbole identyfikatorów zasobów, użyj dyrektywy #define, aby zdefiniować je w pliku nagłówka. Dołącz ten nagłówek zarówno do skryptu zasobu, jak i kodu źródłowego aplikacji. Analogicznie należy zdefiniować wartości atrybutów zasobów i stylów, dołączając element Windows.h do skryptu zasobu.
RC traktuje pliki z rozszerzeniami .c i .h w specjalny sposób. Przyjęto założenie, że plik z jednym z tych rozszerzeń nie zawiera zasobów. Jeśli plik ma rozszerzenie nazwy pliku .c lub .h, RC ignoruje wszystkie wiersze w pliku z wyjątkiem dyrektyw preprocesora. W związku z tym, aby uwzględnić plik, który zawiera zasoby w innym skrycie zasobów, należy podać plik, który ma zostać dołączony do rozszerzenia innego niż .c lub .h.
Tematy pokrewne