Części aplikacji COM+

Aplikacje COM+ składają się z co najmniej jednego składnika COM.

Następujące terminy są używane w całej dokumentacji modelu COM+:

składników com

Binarna jednostka kodu, która tworzy obiekty COM (łącznie z pakietem i kodem rejestracji).

obiektu COM

Wystąpienie klasy COM.

klasy COM

Nazwana, konkretna implementacja co najmniej jednego interfejsu. Klasa COM jest identyfikowana przez CLSID (czasami przez progID).

interfejsu COM

Grupa powiązanych funkcji metod uwidacznianych przez klasę COM, która określa kontrakt. Obejmuje to nazwę, podpis interfejsu, semantyka interfejsu i format buforu marshalingu. Interfejs jest identyfikowany przez identyfikator IID. Składnia interfejsu jest definiowana w bibliotekach IDL i/lub type. Interfejsy klasy COM powinny być podzielone na możliwe do zarządzania zestawy metod.

Interfejsy COM są niezmienne; umowa COM stwierdza, że nie można ich modyfikować. Wszelkie modyfikacje (takie jak dodawanie metod) wymagają zdefiniowania nowego interfejsu.

metody COM

Jeden z zestawów powiązanych funkcji udostępnianych przez interfejs COM.

Skonfigurowane i nieskonfigurowane składniki

Aby korzystać z usług, które obsługują aplikacje COM+, środowisko COM+ nakłada określone wymagania dotyczące składników COM utworzonych dla aplikacji COM+. Po dodaniu do aplikacji COM+ składnik COM jest znany jako skonfigurowany składnik.

Składniki MODELU COM utworzone dla aplikacji COM+ są składnikami serwera przetwarzania. Składnik musi zawierać bibliotekę typów (plik tlb), aby opisać wszystkie klasy zaimplementowane w składniku i zadeklarować interfejsy we wszystkich klasach w składniku. Te składniki można tworzyć i implementować za pomocą programów Microsoft Visual Basic, Microsoft Visual C++lub dowolnego narzędzia programistycznego zgodnego z com.

nieskonfigurowany składnik jest składnikiem, który nie jest zainstalowany w aplikacji COM+. Większość nieskonfigurowanych składników można przekształcić w skonfigurowane składniki, po prostu integrując je z aplikacją COM+.