Identyfikatory obiektów (AD DS)
Identyfikatory obiektów (OID) to unikatowe wartości liczbowe wystawiane przez różne urzędy wystawiające w celu unikatowego identyfikowania elementów danych, składni i innych części aplikacji rozproszonych. Identyfikatory OID znajdują się w aplikacjach OSI, katalogach X.500, SNMP i innych aplikacjach, w których unikatowość jest ważna. Identyfikatory operacyjnego są oparte na strukturze drzewa, w której najwyższy urząd wystawiający, taki jak ISO, przydziela gałąź drzewa do poduwierzytelniania podrzędnego, który z kolei może przydzielić podbrany.
Protokół LDAP (RFC 2251) wymaga usługi katalogowej do identyfikowania klas obiektów, atrybutów i składni z identyfikatorami OID. Jest to część starszej wersji protokołu LDAP X.500.
Identyfikatory OID w usługach Active Directory Domain Services obejmują niektóre wystawione przez ISO dla klas i atrybutów X.500, a niektóre wydane przez firmę Microsoft i inne urzędy wystawiające. Notacja identyfikatora OID to ciąg kropkowany liczb, na przykład "1.2.840.113556.1.5.9", który został opisany w poniższej tabeli.
Wartość | Znaczenie | Opis |
---|---|---|
1 | ISO | Identyfikuje urząd główny. |
2 | ANSI | Oznaczenie grupy przypisane przez iso. |
840 | USA | Oznaczenie kraju/regionu przypisane przez grupę. |
113556 | Microsoft | Oznaczenie organizacji przypisane przez kraj/region. |
1 | Active Directory | Przypisane przez organizację. |
5 | Klasy | Przypisane przez organizację. |
9 | klasa użytkownika | Przypisane przez organizację. |
Aby uzyskać więcej informacji i omówienie dwóch procedur używanych do uzyskiwania prawidłowych identyfikatorów operacyjnego do użycia w rozszerzaniu schematu usługi Active Directory, zobacz Uzyskiwanie identyfikatora obiektu.